Bron
Ik heb meer dan een maand niet geblogd, ik heb meer dan een maand niet geblogd, ik heb meer
dan een maand niet geblogd. Dit zinnetjes spookt al de hele week door mijn hoofd.
IK HEB MEER DAN EEN MAAND NIET GEBLOGD!!!!!!!!!
Begin oktober kreeg ik het idee om in mijn eentje een blog te beginnen. Ik blog al meer dan een jaar samen met een vriendin, een nailart blog. Ik kreeg steeds meer interesse te krijgen in het "lifestyle bloggen". Ik besloot in november, na overleg met de vriendin waar ik samen mee blogde, dat ik graag ook nog een eigen blog zou willen, naast onze gezamelijke blog. Dit vond ze niet heel leuk maar ze begreep het wel, vandaar dat ik Raindrops aanmaakte.
In het begin kwamen er artikelen online op mijn blog, maar helaas werd dat steeds minder. Ik had toetsweek op school, en thuis gebeurde er ook dingen waardoor ik niet zo lekker in mijn vel zat.
Ik baalde erg van mijzelf, ik was begonnen aan deze blog om er een succes van te maken, en omdat ik bloggen simpelweg gewoon erg leuk vind.
Toch lukte het niet zo goed met mijn blog. Ik kreeg lieve reacties maar ik bleef mij erg onzeker voelen over mijn blog. Ik ben niet tevreden over de layout, de naam, de foto's, de manier waarop ik schrijf. Dit hielp mij niet, om mij iets zekerder te voelen over mijn blog, iets waar ik ook weer van baal. Dat ik mij zo onzeker voel over mijn blog. Het liefste zet ik onder erg artikel gewoon mijn naam, mijn eigen naam. Maar dat durf ik niet. Ik heb geen aparte naam, maar mijn naam hoor je ook niet heel vaak. Ik ben bang dat mensen mij herkennen alleen al aan mijn naam. Gek? Ik vind van wel.
Ik heb er nog over getwijfeld of ik een fake naam zou gebruiken, maar dit vind ik ook weer onpersoonlijk, vandaar dat er nog altijd geen naam onder een artikel staat.
Een poosje geleden hadden wat meiden het over lifestyle blogs ( ze weten niks van mijn blog), en de conclusie was dat ze het maar raar vonden, om het maar even netjes te zeggen. Een paar dagen daarna hoorde ik volwassenen erover praten, hoe kan je nou bloggen over lifestyle? Ook uit dit gesprek kon je opmaken dat het niet heel positief was. Dit was een beetje de druppel, was dit een teken? Is het echt zo raar? Ik weet dat mijn blog slecht is, maar....
Meer dan een maand heb ik mijn blog niet geopend, maar het begon toch weer een beetje te kriebelen, en precies een half uur geleden had ik genoeg moed verzameld, opende ik mijn blog en schrijf ik dit bericht.
Sorry voor dit geklaag, en ik vind het heel knap als je het allemaal hebt gelezen! Nu weten jullie een beetje hoe het zit, en stiekem ben ik best wel jaloers op de mensen waarbij het bloggen wel goed gaat.
Sorry dat ik de afgelopen tijd geen reacties op jullie mooie artikelen heb geplaatst, ik heb ze zeker allemaal wel gelezen! Ik hoop dat het steeds een beetje beter gaat met mijn blog, en ik mij er ook wat zekerder over ga voelen, wat nog een lange weg te gaan is.
Liefs, ( Ik ben nogsteeds naamloos )
*Weet iemand of je geblogd met een d of een t aan het einde schrijft ? *
